Өз ақылымызға қалса, жақсы мен жаманды өзіміз ажырата алмас едік. Көзімізбен көрмейтіндерді біле алмас едік. Мысалы, иманның шарттарының бірі періштелерге иманға қалай жетер едік?

Раббымызды және Оның сипаттарын, қиямет күнін, қайта тірілетінімізді және бүкіл амалдарымыз үшін есепке тартылатынымызды пайғамбарлар (алейһимуссалам) хабар бермесе, бұған ақылымыз қалай жетер еді?

Жер мен көкте не бар болса, бәрі біз үшін жаратылған, бәрі бізге қызмет етіп жатыр. Ал біздің не үшін жаратылғанымызды қайдан білер едік?

Бізге бұл өмірді кім бергенін, не себепті бергенін және белгілі бір уақыттан кейін неліктен алатынын тек қана ақылымен түсініп жеткендер болар ма еді?

Сұрақ: Намаз оқығанда ер кісілердің басы ашық болуының, қысқа жеңді көйлек киіп, қолдары ашық болуының және шалбардың балағын көтерудің зияны бар ма?

Жауап: Бұл туралы «Халеби» кітабында былай жазылған:

«Сәждеге жығыларда шапанның етегін және шалбардың балағын жоғары тарту мәкрух әрі бұларды қайырып қойып намаз оқу да мәкрух. Жеңді, балақты, етекті қайырып қойып, қысқа қылып намаз оқу да мәкрух».

Жалқаулықпен немесе басты ашып оқудың маңызын ойламай ашық баспен (тақиясыз) намаз оқу мәкрух. Ал намаздың өзіне мән бермеу күпірлік. Өзін әлсіз, бейшара көрсету үшін, Аллаһу та'аладан қорыққаны үшін басты жаппау мәкрух болмайды. Яғни Аллаһу та'аладан қорыққанынан реңі бозарып, денесі қалтырап, өзін және барлық нәрсені ұмытқан адам басын жаппаса, мәкрух болмайды...