43) БАБУР ШАХ: Тимур Гурган шахтың ұлы әйгілі Астарабадтың жаулаушысы Миран шахтың немересі болған сұлтан Әбу Саидтың немересі. Ол 888 [м.1482] жылы дүниеге келді. 933 [м.1526] жылы Үндістанды алып, үлкен ислам мемлекетін құрды. Бұл мемлекет 1274 [м.1858] жылғы британдықтардың басқыншылығына дейін 342 жыл бойы билік құрды. 937 [м.1530] жылы қайтыс болды. Кабулда жерленген. Ғалым, әділ және әдебиетші еді. Өз өмірбаянын өзі жазды. «Тузук Бабури» деп атаған бұл кітабы Акбар шах заманында Шағатай тілінен парсы тіліне, кейін ағылшын тіліне аударылып басылды. Бабур құрған «Тимур ұлдары» немесе «Гургания» (Моғол патшалығы) мемлекетінің он жеті патшасы төмендегілер:

Жоғарыда жазылған Гургания (Моғол) патшаларының соңғы замандарында британдықтар Үндістанға орналаса бастады. Байқатпай хинду кәпірлерін мұсылмандарға қарсы қойды. Үздіксіз бүліктер шығарды. Алдымен Нидерланды, Португалия, Франция және Англия елдерінің саудагерлері мен үлкен фирмалары жағалаудағы қалаларға орналасты. Алғаш рет Фаррух Сир Шах бір ағылшын фирмасына ерекше құқық берді. Екінші Шах алем Бенгал құрлығын жылына екі миллион төрт жүз мың рупия құнына ағылшын фирмасына жалға берді. 1221 [м.1806] жылы Шах алем қайтыс болғанда ағылшын үкіметі фирманың құқығын қорғау деген сылтаумен мәселеге араласты. 1274 [м.1858] жылы Делиде көтеріліс шығарып, Үндістандағы уаһһабилердің көмегімен Бахадыр шахты Калькутта қаласына апарып қамап, Моғол патшалығын құлатты. Хақиқат Кітап үйінің 1987 жылы басып шығарған «Дия-ул кулуб» кітабына қараңыз!  1294 [м.1877] жылғы Османлы-Ресей соғысы кезінде Үндістанды Англия корольдігіне бағынышты империя деп жариялады. Мидхат пашаның ислам дініне тигізген ең үлкен зияны осы болды. Британдықтар кірген барлық ислам мемлекеттерінде істегеніндей ислам ғалымдарын, ислам кітаптарын, ислам мектептерін жойып жіберді. Нағыз діннен жұрдай сауатсыз жастарды жетілдіріп шығарды. Хиндулар мен мұсылмандарды бір-біріне айдап, миллиондаған мұсылмандардың қылыштан өтуіне себеп болды. Шығарған бүліктерінің ең қандысы 1274 [м.1858] және 1366 [м.1947] жылдары Пәкістан құрылып жатқанда болды. Олар Пәкістанға мемлекет басшысы тағайындаған Әли Жиннаһ шии еді. [м.1948] жылы ол өлгенде орнына отырған Әйюб хан масон еді. Олар ислам дінін құлату жолында еді. Оның орнына келген генерал Яхия хан нағыз қызылбас (шии) еді. 1392 [м.1972] жылдың басында Үнді соғысында жеңіліп, шығыс Пәкістан қолынан кеткен соң қамауға алынды. 1947 жылы шии Пәкістан мемлекетінің құрылуы Үндістанда миллиондаған әһли сүннеттің өліміне себеп болды. Стамбұлда Ихлас қорының құрушысы 1391 [м.1971] жылдың соңында Үндістан мен Пәкістан саяхатында «Панипут» қаласында есігі құлыптаулы Құран мектебін көріп, неліктен жабық екенін сұрағанда «1947 жылдан бері жабық тұр. Бүкіл шәкірттерді және қаладағы мыңдаған мұсылмандардың барлығын [м.1947] жылы хиндулар өлтірді. Бір әһли сүннет кісі тірі қалмады. Біз мұнда кейіннен келдік» деген жауап алды.

Сәйид Абдулхаким хазрет айтқан: «Исламның үлкен дұшпаны британдықтар. Ислам дінін ағашқа ұқсататын болсақ, басқа кәпірлер мүмкіндік тапқанда бұл ағашты түбінен шабады. Мұсылмандар оларға дұшпан болады. Бірақ бұл ағаштың тамырынан бір күні көшет шығуы мүмкін. Британдықтар ондай емес. Бұл ағашқа қызмет етеді, бағады, суарады. Мұсылмандар оларды жақсы көреді. Бірақ түнде ешкімге білдіртпей түбіне у құяды. Ағаш қайта шықпайтындай қурап шіриді. «Әттең-ай, өкінішті, қайғырдым» деп мұсылмандарды алдайды. Британдықтардың исламға осылай у шашуы ақша, мансап және әйел сияқты нәпсінің қалауларын қандыру арқылы сатып алған жергілікті мұнафиқтардың, тексіздердің қолдары арқылы ислам ғалымдарын, ислам білімдерін жойып жіберуі болған». 12, 345.